2025-05-09
Eskiden günlüğün her gün yazılması gereken bir şey olduğunu sanırdım.
Adı üstünde, günlük.
Ödev gibi gelirdi, bu yüzden doğru dürüst denememiştim bile.
Son iki senede, günlük tutmanın aslında not almak olduğunu anladım.
Aklımdan geçenleri telefonumun Notlar uygulamasına kaydetmek. İhtiyaç duyduğumda dönüp bakabileceğim bir referans noktası yaratmak.
Bazen bir konu hakkında not ettiğim tek kelime, konuyu bugün olduğundan çok farklı bir perspektiften ele almamı sağlıyor.
Oturup saatlerce düşünmek, durduğum yeri yeniden keşfetmeye çalışmak yerine, geçmişte bu konu üzerine kafa yorduğumda attığım o demire tutunuyorum.
Ve bugün, o düşüncelerin bir işe yaramasını sağladığı için dünkü kendime teşekkür ediyorum.
Bazı günler otuz saniye, bazı günler dört saat günlük yazıyorum. Bazen haftalarca, aylarca hiç yazmıyorum.
Hiçbirine de “Sevgili günlük” diyerek başlamıyorum.